
ریشههای شکلگیری مقولهی کمالگرایی تقریبا به آلفرد آدلر و کارن هورنای برمیگردد. این دو متفکر در زمینهی کمالگرایی کمی با هم تفاوت دارند.
کارن هورنای جزء کسانی است که باور دارد کمالگرایی اصولا دردسرساز است و نگرش مثبتی نسبت به آن ندارد. او معتقد است کمالگرایی پدیدهای مرتبط با شخصیتهای نوروتیک (Neurotic) است.
آلفرد آدلر کمی دوستانهتر به مقولهی کمالگرایی نگاه میکند. او معتقد است که تلاش برای رسیدن به کمال، ذاتی است؛ که یک جایی به نفع شما است و شما سعی میکنید کار بهتر را انجام بدهید؛ ولی در جایی دیگر، شما را اذیت میکند.
آیا انسان میل و گرایش دارد که همیشه چیز بهتر را انتخاب کند یا به چیزهای قابلقبولِ موجود بسنده میکند؟!
آیا ما یک سیستم ناشی از تکامل داریم که با هم رقابت کنیم و به دنبال بهترینها باشیم؟ و آیا انسانها این را از جامعه یاد میگیرند یا محصول تمدن است؟!
کمالگرایی قسمت دوم / دکتر آذرخش مکری
-
adminfarasoo
- نام نویسنده