دو پژوهشگر (Rabinson and Bills) یک نظریه دوعاملی، در رابطه با کاهش عملکرد کاری مطرح کردند. در ادامه دو عامل در کاهش عملکـرد کاری باهم بررسی میکنیم.
عامل اول کاهش عملکرد کاری
آن‌ها چنین استدلال کردند که یکنواخت بودن رویدادهای کاری (یعنی عدم تنوع)، فوق‌العاده مهم است و یک عامل کلیدی به حساب می‌آید؛ همچنین کاهش شدید عملکرد کاری زمانی رخ می‌دهد که یک کار پرحجم و پی‌در‌پی، تنوع بسیار کمی داشته باشد.
بنابراین؛ بالابردن تنوع کاری، به‌شدت روی راندمان کار تاثیرگذار است و نیز ناخودآگاه استراحت را کاهش می‌دهد.
همچنین سرعت عمل شما بالا می‌رود. به نظر می‌رسد در آن بازه‌های زمانی، مغز‌عملکرد سریع‌تری خواهد داشت.
اصل یکنواختی هم در رابطه با کاهش عملکرد کاری، و هم در رابطه با میزان انتقال آن به کارهای دیگر، صدق می‌کند. بنابراین؛ احتمالا خستگی در کارهای پرحجمِ تکراری ایجاد می‌شود و نتیجه آن، کاهش عملکرد و افزایش افت‌عملکرد، در کارهای مشابه بعدی است. در مقابل؛ به نظر می‌رسد این مسئله، در رابطه با کارهایی که ویژگی‌های مختلفی دارند، روی نمی‌دهد و کاهش عملکرد در چنین کارهایی، به‌ندرت به کارهای بعدی منتقل می‌شود. مثل زمانی که دانش آموز بین دروس تخصصی، دروس عمومی برای مطالعه قرار می‌داد.
عامل دوم کاهش عملکرد کاری
رقابت بین واکنش‌های مرتبط با کار بود که به نظر می‌رسد در جهت مخالف عمل می‌کند. کارهایی که شامل انتخابِ بین مجموعه بزرگی از واکنش‌ها بودند، در مقایسه با کارهایی که مطالبات کمتری در این زمینه داشتند، بیشتر مستعد کاهش عملکرد بودند. به نظر می‌رسد که این مسئله بیشتر در مسائل کاری و فرسودگی کاری اتفاق می‌افتد. وقتی که کار مطالبه بیشتری از شما دارد، کاهش عملکرد بیشتری اتفاق خواهد افتاد.
در نتیجه
سه پژوهش مشخص شده است که برخلاف کارهایی که رویدادهای آن‌ها متنوع یا آرام است، کارهای دارای رویدادهای سریع، در معرض تأثیر عادت قرار دارند. زیرا در آن‌ها مکررا یک مسیر عصبی خاص تحریک می‌شود.
🎙بخشی از هشتمین جلسه بحث و گفت‌و‌گو در ارتباط با کتاب روانشناسی خستگی/دکتر امیر میرهلی
-
adminfarasoo
- نام نویسنده
