کمـال‌گرایـی (perfectionism)

تعریف: کمال‌گرایی به زبان ساده، یعنی اینکه از خودمان یا دیگران کارکردی بالاتر از اندازه‌ی مورد نیاز بخواهیم.

کمال‌گرایی یک پدیده‌ی واحد نیست و اجزایی دارد. اولین تلاش منسجم برای طبقه‌بندیِ کمال‌گرایی، توسط فراست (Frost) صورت گرفت؛ او معتقد است که کمال‌گرایی 6 جزء دارد و در 6 محور یا بُعد قابل اندازه‌گیری است:

استانداردهای فردی:

دسته‌ای از افراد هستند که استانداردهای بالاتری نسبت به بقیه دارند؛ مثلاً اگر برای افراد دیگر ماشینی با عملکرد معمولی کافی باشد، افراد کمال‌گرا می‌خواهند بهترین ماشین و با بالاترین استاندارد را داشته باشند.

نگرانی درباره‌ی اشتباه‌ها:

برخی از افراد کمال‌گرا معتقدند که اصلاً نباید اشتباه و خطایی داشته باشند.

تردید درباره‌ی اعمال:

گروهی از  کمال‌گراها نمی‌توانند کار را شروع کنند؛ چون مدام منتظرند که همه‌چیز به مرحله  ایده‌آل برسد.

 انتظارات و آرزوهای والدین:

مثلا برخی از آن‌ها می‌گویند که شخصاً  علاقه‌ای به رفتن به دانشگاه‌‌ تهران یا شریف و… ندارند و صرفاً با انتظارات والدین همراهی می‌کنند.

سرزنش توسط والدین:

گروهی از افراد  علت کمال‌گراییِ خود را سرزنش شدن توسط والدین می‌دانند.

 سازماندهی:

بعضی از افرادِ  کمال‌گرا به  انضباط کامل معتقدند؛ به‌طوری‌که همه‌چیز باید سر جای خودش باشد.

کمال‌گرایی قسمت دوم / دکتر آذرخش مکری